Francis Ford Coppola’dan siyasi popülizm üzerine bir masal, geçmişle geleceği birleştiren epik bir anlatı. Filmin Roma İmparatorluğu  dönemine yaptığı sayısız referans arasında olayların geçtiği şehrin adı hemen öne çıkıyor; Yeni Roma. Her ne kadar taç ve tunik giyen karakterler görsek de tasarım olarak akla Batman’in Gotham’ı geliyor. 20. yüzyıl başı New York mimarisinin anıtsal görkemi ve distopik bilimkurguların karamsar estetiği bir arada. Zamanı durdurma yetisine sahip, attığı her adım medya tarafından takip edilen, deli ve dâhi  mimar Cesar Catilina Yeni Roma’yı baştan inşa etmek ister. Bunun için karşısındaki en önemli engel muhafazakâr belediye başkanı Cicero'dur. Kan bağı ya da çıkar ortaklığıyla birbirine bağlanan çok sayıda karakter ve bolca entrika içeren Megalopolis’in Shakespeare tragedyalarını anımsattığını söylemek yanlış olmaz. Diğer yandan hemen her sahnesi dijital özel efektler içeren film, bilimkurgu türünün klasiklerinden Fritz Lang’ın Metropolis’ine de gönderme yapıyor.