Yönetmen, ressam, fotoğrafçı, seyyah... Bu yıl 80 yaşına giren Alman sanatçı Ulrike Ottinger’i belirli bir kalıba sokmak zor. 1950’li yılların sonunda Münih Güzel Sanatlar Akademisi’nde resim eğitimi aldı. Daha sonra Paris’e yerleşip gravür teknikleri öğrendi, pop-art ve disiplinlerarası sanata yoğunlaştı. Fransız Sinematek’inde sinemaya âşık oldu. 60’lı yılların siyasi tartışmalarının da etkisiyle sömürgecilik ve toplumsal cinsiyet normlarını eleştirel bir bakışla kariyeri boyunca işlerinin merkezine yerleştirdi. 70’lerde tüm dünyada çok ses getiren Yeni Alman Sineması akımının bir parçası olmaktansa bildiğini okumayı, neredeyse sadece kadın karakterlerin olduğu bir sinemasal evren yaratmayı seçti. Filmleriyle bizi bazen bir korsan gemisine, bazen Berlin’in barlarına, bazen bir sirke, bazen operaya, bazense dünyanın dört bir yanında çıktığı gezilere davet etti. Avangard, punk, feminist ya da kuir, Ottinger özgün olmayı hep başardı. Bu yıl çeşitli ülkelerde film müzeleri ve galeriler Ulrike Ottinger’in 80. yaşını retrospektiflerle kutlarken, Ayvalık Uluslararası Film Festivali de onun en karakteristik, en heyecan verici filmlerinden birisini izleyiciyle buluşturuyor.